Wednesday, July 22, 2020

I 00 — PROLOGUE



Wszyscy jesteśmy krusi.

Wszyscy cierpimy czy to z miłości, czy z bólu.

Każdy z nas jest jak małe dziecko, pragnący ciepła i miłości.

Wszyscy pragniemy poczuć się kochani i bezpieczni w ramionach ukochanej osoby.

Nosimy swoje problemy na swoich barkach.

Ukrywamy nasze cierpienie, nasz wstyd, nasze blizny przed innymi, by Oni nie zobaczyli naszych łez, bólu i cierpienia.

Jest moment, gdy mamy tego wszystkiego dość i chcemy ze sobą skończyć.

Jednak pojawia się światełko w tunelu.

Nadzieja na lepsze jutro. 





No comments:

Post a Comment